Z chwilą wypisania pacjenta z oddziału neurologicznego tj. kilka tygodni pacjent powinien niezwłocznie trafic na oddział wczesnej rehabilitacji neurologicznej. Jak sami Państwo dobrze wiecie takich oddziałów mamy mniej niż być powinno. Wtedy pacjenci trafiają najczęściej do domów opieki społecznej lub też po prostu do domu. Rodzina powinna w trakcie pobytu pacjenta na oddziale neurologicznym zapewnić mu miejsce w oddziale rehabilitacji stacjonarnej w celu zapewnia ciągłości procesu usprawnia. Wiemy doskonale z poprzednich działów, że wczesny okres rehabilitacji jest niezmiernie ważny, ale nie można tylko na nim się opierać. Późny okres rehabilitacji jest bardzo skomplikowany i stawia sobie cały szereg celów do realizacji, takich jak:

• zapewnienie kompleksowej rehabilitacji
• wyedukowanie rodziny na odpowiednim poziomie dostosowanym do samodzielnego działania
• ciągła aktywizacja i bodźcowanie chorego
• redukcja narastającej spastyczności i wiotkości
• praca w prawidłowych (fizjologicznych) wzorcach ruchowych
• dążenie do tego by pacjent stał się jak najbardziej niezależny od osób trzecich,
• poprawa sprawności psychoruchowej i zmierzanie do najefektywniejszej samoobsługi
• edukacja w zakresie korzystania ze sprzętu ortopedycznego
• uzyskanie u pacjenta pozytywnego poglądu na nowe zmienione życie (poprawa nastroju)
• doskonalenie mowy

Edukacja rodziny powinna zwracać uwagę na:

• Kontrolowanie strony niedowładnej
• Systematykę ćwiczeń codziennych i ich regularność
• Ćwiczenia zawsze powinny być zaczynane z nastawieniem na powrót najprostszych czynności funkcjonalnych
• Pacjent powinien zawsze koncenrowac się na wykonywanym ruch tzw. „czuc ruch”
• Ograniczenie spożywania płynów w okresie wieczornym
• Polecać prysznic aniżeli kąpiel w wannie
• Zwrócenie uwagi rodzinie na temat kupowanej odzieży dla osób po UM (łatwe w zakładaniu i zdejmowaniu)
• Stałe cykliczne konsultacje w poradniach